Απορία της Ημέρας: Resolution: 1920x1080

Αυτή είναι η ανάλυση που χρησιμοποιώ. Και μέσω αυτής βλέπω τα πράγματα. Καθαρά και ξάστερα. Απλά. Δεν κάνω ποτέ απολογισμούς, καμία άλλη χρονιά δεν έχω κάνει. Αλλά αυτή είναι μια διαφορετική χρονιά. Για την ακρίβεια η χρονιά που έρχεται είναι διαφορετική. Φεύγω.

Σε ένα μήνα θα βρίσκομαι σε μια άλλη ήπειρο, σε μια άλλη χώρα, σε μια άλλη πόλη, σε ένα άλλο σπίτι. Σε μια άλλη ζωή. Μακριά από τους ανθρώπους που αγαπώ, κάνοντας αυτό που αγαπώ όμως. Και αυτός είναι ο λόγος που δε στενοχωριέμαι που φεύγω. Του χρόνου μάλλον θα κάνω Χριστούγεννα στην παραλία, πάνω σε μια σανίδα του surf. Αυτός είναι και ο στόχος μου για το 2012. Όλοι οι υπόλοιποι στόχοι θα έρθουν από μόνοι τους. Όπως έρχονται τόσα χρόνια. Σε κάτι περισσότερο από ένα μήνα θα σας στέλνω τα χαιρετίσματά μου από την καλοκαιρινή Αδελαΐδα.

Το 2011 για τους πιο πολλούς ήταν μια κακή χρονιά. Κρίση, απολύσεις, μείωση μισθών, φτώχεια και κακοπέραση. Για μένα δεν ήταν έτσι. Ήταν η χρονιά που ήμουν με ανθρώπους που αγαπώ, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Ήταν η χρονιά που βγήκα περισσότερο, που έφαγα λιγότερο και που αθλήθηκα περισσότερο. Ας είναι καλά το μεταχειρισμένο ποδηλατάκι των 50€ που αγόρασα πέρυσι.Ήταν η χρονιά που ταξίδεψα περισσότερο από ποτέ, με τέσσερα ταξίδια στο εξωτερικό και αρκετά εντός Ελλάδας. Ήταν η χρονιά που πληρωνόμουν καλύτερα από ποτέ. Τόσα χρόνια ζούσα με το τίποτα. Το τίποτα αυτό που καλούνται να ζήσουν ένα σωρό άλλοι. Η κρίση δε με άγγιξε, τη ζούσα σχεδόν από τότε που γεννήθηκα. Ποτέ δεν είχαμε πολλά λεφτά σαν οικογένεια, ποτέ δεν είχα πολλά λεφτά σαν φοιτήτρια και συνέχισα να μην έχω σαν εργαζόμενη. Αλλά έκανα πάντα αυτό που γούσταρα. Έμαθα να μη με νοιάζει το χρήμα, να μη στέκεται εμπόδιο σε αυτά που ήθελα να κάνω. Έμαθα να χαίρομαι το τζάμπα της ζωής και είμαι πολύ περήφανη γι' αυτό. Κάποιοι μου λένε ότι ήμουν ολιγαρκής. Εγώ τους απαντώ ό,τι ήμουν απλώς ευτυχισμένη με αυτά που είχα. Αν δεν έφταναν για κάτι που ήθελα να κάνω, απλώς έκανα κάτι άλλο. Πάντα υπάρχουν τρόποι.

Έτσι λοιπόν και τώρα, χωρίς χρήμα μεταναστεύω. Όχι για δουλειές, αλλά για σπουδές με πλήρη υποτροφία. Και γι' αυτό είμαι περήφανη. Αλλά πάνω από όλα είμαι περήφανη γιατί φέτος έμαθα σε δυο τρεις ανθρώπους πώς είναι να είσαι μονίμως χωρίς λεφτά και να μη σε νοιάζει. Όταν έχω ξοδεύω, χαρίζω, κάνω δώρα. Όταν δεν έχω ξοδεύω λιγότερα. Έτσι με έμαθαν οι γονείς μου. Και τους είμαι ευγνώμων γι' αυτό. Τώρα περνάνε δύσκολα, αλλά όλα θα πάνε καλά. Το πιστεύω, γιατί αυτοί μου το έμαθαν.

Να έχετε μια καλότυχη χρονιά.