Στις παλιές γραμμές (και τηλεφωνικά κέντρα) του ΟΤΕ, υπήρχαν αρκετές φορές πολλά παράσιτα. Η κλήση του μηδέν (ενώ μιλούσες) ήταν ένας "μπακάλικος" τρόπος να προσπαθήσεις να καθαρίσεις τη γραμμή, με το σκεπτικό ότι οι "παλμοί" από την κλήση του αριθμού, θα εξανάγκαζαν κάποιο "καθαρισμό" της γραμμής. Το μηδέν ήταν το νούμερο με τους περισσότερους παλμούς (10), οπότε και το θεωρούσαν την αποτελεσματικότερη λύση. Το κόλπο μερικές φορές έπιανε, τις περισσότερες όχι. Πλέον με τον ψηφιακό (τονικό) τρόπο κλήσης δεν έχει κανένα νόημα.
Σχετική "ενδιαφέρουσα" πληροφορία.
Οι παλμοί της κλήσης, είναι στην πραγματικότητα πολύ γρήγορα "ανοιγοκλεισίματα" της γραμμής. Με άλλα λόγια, αν βρεθείς σε παλιού τύπου τηλέφωνο με κλείστρο (όπου δηλαδή αφήνεις το ακουστικό πάνω σε "σκανδάλη" για να κλείσει η γραμμή), και το καντράν είναι χαλασμένο ή κλειδωμένο, μπορείς να τηλεφωνήσεις πατώντας και αφήνοντας πολύ γρήγορα το κλείστρο, εξομοιώνοντας έτσι την παλμική κλήση του καντράν. Το κόλπο έχει χρησιμοποιηθεί πολύ, ειδικά σε κλειδωμένα τηλέφωνα στο στρατό (όπου έβαζαν λουκετάκι στο καντράν για να μη γυρίζει). Ένα γρήγορο κλείσιμο για το 1, Δύο για το 2, κλπ μέχρι τα δέκα που είναι το 0.
Πρόσθετο κόλπο. Επειδή είναι λίγο δύσκολο να χτυπάς και να μετράς ΤΟΣΟ γρήγορα σωστά, εγώ τουλάχιστον στους ζυγούς αριθμούς μετρούσα ανά δύο, και στους μονούς προσέθετα έναν στο προηγούμενο ζυγό μέτρημα. Δηλαδή για κλήση του 4: "ε-να (δύο χτυπήματα) δύ-ο (άλλα δύο χτυπήματα)". Για το 5: "ε-να (δύο χτυπήματα) δύ-ο (άλλα δύο χτυπήματα) κλικ (ένα χτύπημα μόνο)". Χρειαζόταν λίγη εξάσκηση, αλλά γινόταν (και γίνεται, καθώς απ' όσο ξέρω η παλμική κλήση συνεχίζει να λειτουργεί).
Αν δεν έγινα κατανοητός, να το ξαναπώ με διαφορετικά λόγια :)
Πρώτη φορά το ακούω. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις παλιές γραμμές (και τηλεφωνικά κέντρα) του ΟΤΕ, υπήρχαν αρκετές φορές πολλά παράσιτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κλήση του μηδέν (ενώ μιλούσες) ήταν ένας "μπακάλικος" τρόπος να προσπαθήσεις να καθαρίσεις τη γραμμή, με το σκεπτικό ότι οι "παλμοί" από την κλήση του αριθμού, θα εξανάγκαζαν κάποιο "καθαρισμό" της γραμμής. Το μηδέν ήταν το νούμερο με τους περισσότερους παλμούς (10), οπότε και το θεωρούσαν την αποτελεσματικότερη λύση.
Το κόλπο μερικές φορές έπιανε, τις περισσότερες όχι. Πλέον με τον ψηφιακό (τονικό) τρόπο κλήσης δεν έχει κανένα νόημα.
Σχετική "ενδιαφέρουσα" πληροφορία.
Οι παλμοί της κλήσης, είναι στην πραγματικότητα πολύ γρήγορα "ανοιγοκλεισίματα" της γραμμής. Με άλλα λόγια, αν βρεθείς σε παλιού τύπου τηλέφωνο με κλείστρο (όπου δηλαδή αφήνεις το ακουστικό πάνω σε "σκανδάλη" για να κλείσει η γραμμή), και το καντράν είναι χαλασμένο ή κλειδωμένο, μπορείς να τηλεφωνήσεις πατώντας και αφήνοντας πολύ γρήγορα το κλείστρο, εξομοιώνοντας έτσι την παλμική κλήση του καντράν.
Το κόλπο έχει χρησιμοποιηθεί πολύ, ειδικά σε κλειδωμένα τηλέφωνα στο στρατό (όπου έβαζαν λουκετάκι στο καντράν για να μη γυρίζει).
Ένα γρήγορο κλείσιμο για το 1,
Δύο για το 2,
κλπ μέχρι τα δέκα που είναι το 0.
Πρόσθετο κόλπο. Επειδή είναι λίγο δύσκολο να χτυπάς και να μετράς ΤΟΣΟ γρήγορα σωστά, εγώ τουλάχιστον στους ζυγούς αριθμούς μετρούσα ανά δύο, και στους μονούς προσέθετα έναν στο προηγούμενο ζυγό μέτρημα.
Δηλαδή για κλήση του 4: "ε-να (δύο χτυπήματα) δύ-ο (άλλα δύο χτυπήματα)".
Για το 5: "ε-να (δύο χτυπήματα) δύ-ο (άλλα δύο χτυπήματα) κλικ (ένα χτύπημα μόνο)".
Χρειαζόταν λίγη εξάσκηση, αλλά γινόταν (και γίνεται, καθώς απ' όσο ξέρω η παλμική κλήση συνεχίζει να λειτουργεί).
Αν δεν έγινα κατανοητός, να το ξαναπώ με διαφορετικά λόγια :)