Οι Ενετοί, που άλλοτε κυριαρχούσαν στις θάλασσες, εγκαινίασαν πρώτοι τα ιστιοφόρα μεταγωγικά, όταν ήθελαν να μεταφέρουν το στρατό τους. Τα καράβια αυτά ήταν ξύλινα και πελώρια και είχαν σχήμα αχλαδιού. Έσερναν δε τις περισσότερες φορές πίσω τους ένα μικρό καραβάκι, που έβαζαν μέσα τον οπλισμό και τα πολεμοφόδια, όπως ακόμη, τρόφιμα και διάφορα πολεμικά σύνεργα. Οι Έλληνες τα είχαν βαφτίσει «αχλάδες» από το σχήμα τους.
Έτσι, όταν καμιά φορά στο πέλαγος παρουσιαζότανε κανένα άγνωστο καράβι, οι νησιώτες ανέβαιναν πάνω στους βράχους κι από κει παρακολουθούσαν με αγωνία τις κινήσεις του.
Αν ήταν απλώς ιστιοφόρο, δεν ανησυχούσαν και τόσο γιατί υπήρχε η πιθανότητα να συνεχίσει για αλλού το δρόμο του.
Αν όμως ήταν «αχλάδα» τους έπιανε πανικός, γιατί καταλάβαιναν «ότι σε λίγο θα άρχιζαν μάχες, πολιορκίες, πείνα και θάνατοι.
Έφευγαν τότε για να πάνε να ετοιμάσουν της άμυνα τους. Από στόμα σε στόμα κυκλοφορούσε η φήμη ότι «η αχλάδα έχει πίσω την ουρά». Με την ουρά εννοούσαν το καραβάκι που έσερνε πίσω του το μεταγωγικό. Ετοιμαζόντουσαν λοιπόν περιμένοντας το ενδεχόμενο επίθεσης.
Γι' αυτό σήμερα χρησιμοποιούμε αυτή τη φράση, για να υποδηλώσουμε ότι πιθανόν κάτι -πιθανότατα κακό- θα προκύψει στο μέλλον και άρα να μην επαναπαυόμαστε.
Και βρήκα και την απάντηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Ενετοί, που άλλοτε κυριαρχούσαν στις θάλασσες, εγκαινίασαν πρώτοι τα ιστιοφόρα μεταγωγικά, όταν ήθελαν να μεταφέρουν το στρατό τους. Τα καράβια αυτά ήταν ξύλινα και πελώρια και είχαν σχήμα αχλαδιού. Έσερναν δε τις περισσότερες φορές πίσω τους ένα μικρό καραβάκι, που έβαζαν μέσα τον οπλισμό και τα πολεμοφόδια, όπως ακόμη, τρόφιμα και διάφορα πολεμικά σύνεργα. Οι Έλληνες τα είχαν βαφτίσει «αχλάδες» από το σχήμα τους.
Έτσι, όταν καμιά φορά στο πέλαγος παρουσιαζότανε κανένα άγνωστο καράβι, οι νησιώτες ανέβαιναν πάνω στους βράχους κι από κει παρακολουθούσαν με αγωνία τις κινήσεις του.
Αν ήταν απλώς ιστιοφόρο, δεν ανησυχούσαν και τόσο γιατί υπήρχε η πιθανότητα να συνεχίσει για αλλού το δρόμο του.
Αν όμως ήταν «αχλάδα» τους έπιανε πανικός, γιατί καταλάβαιναν «ότι σε λίγο θα άρχιζαν μάχες, πολιορκίες, πείνα και θάνατοι.
Έφευγαν τότε για να πάνε να ετοιμάσουν της άμυνα τους. Από στόμα σε στόμα κυκλοφορούσε η φήμη ότι «η αχλάδα έχει πίσω την ουρά». Με την ουρά εννοούσαν το καραβάκι που έσερνε πίσω του το μεταγωγικό. Ετοιμαζόντουσαν λοιπόν περιμένοντας το ενδεχόμενο επίθεσης.
Γι' αυτό σήμερα χρησιμοποιούμε αυτή τη φράση, για να υποδηλώσουμε ότι πιθανόν κάτι -πιθανότατα κακό- θα προκύψει στο μέλλον και άρα να μην επαναπαυόμαστε.
Πηγή: http://www.servitoros.gr/dirfi/view.php/47/793/
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία. Το είχα κι εγώ απορία.
ΑπάντησηΔιαγραφή